сряда, 10 март 2010 г.

Даже повод за край без излишни слова

не намираме с теб, а говорим, говорим...
Болят ме от думи сърце и уста,
боли ме душата от вечното спорене.
Как няма едничка, просто една
точица
обща
(градивна),
а само говорене
за живота ни - с теб се делим все така
от Тук и от Там, посредата ни - Спорене.

Няма коментари:

Публикуване на коментар